Ik ben in 1935 geboren in Rotterdam. Ik woon al mijn hele leven in dezelfde wijk. Als klein jongetje heb ik het bombardement meegemaakt. We zijn toen de kelder ingegaan met de boven- en benedenburen. En daar hebben we drie dagen gezeten. De brandgrens liep hier vlakbij. Dus de volgende dag waren er allerlei mensen uit de binnenstad van Rotterdam die huisvesting zochten. Familie van ons heeft toen een week bij ons gekampeerd. De hele stad lag in puin, alles was kapot. Groepen kinderen bouwden daarin hun eigen fort. Ons fort was waar nu de Bijenkorf staat, op de Coolsingel. Zo werkt dat als je kind bent. 

 

Ik was tien toen de bevrijding was en dat was een groot feest. Ik kan mij herinneren dat op de dag van de bevrijding mijn moeder alle tulpenbollen en suikerbieten weggooide. Toen was er namelijk niks anders te eten. Als je een aardappel wilde, kostte dat 15 gulden per stuk. Dus toen de vrijheid kwam, ging de vlag uit en iedereen danste op straat, dagenlang. Ik weet niet meer wat we die avond gegeten hebben, maar de eerste reactie van mijn moeder was die tulpenbollen weggooien. Die dacht namelijk: ik ben vrij, nu kan ik doen en laten wat ik wil. De volgende dag kwam Het Rode Kruis langs en kregen we kaakjes en chocola. Ik had nog nooit van mijn leven chocola gegeten. Ik wist niet eens hoe het eruit zag. 

 

Alles wat ik heb meegemaakt heeft mij sterk gemaakt. Het maakt je krachtiger. Je waardeert de vrijheid meer en op een andere manier. Vrijheid is alles. Vrijheid is dat je de mogelijkheid hebt om alles te doen wat je wil volgens de wet. De vrijheid om jezelf te zijn. En dat je kan rondkomen van het werk dat je wil doen. Maar de mooiste vrijheid is de ondergaande zon.

​

​

Vrijheidsplaylist 

Ik ben operaliefhebber. Opera, jazz en blues, daar luister ik altijd naar. Mario Lanza vind ik prachtig. Maria Callas is ook heel mooi. Zij is al een tijd geleden overleden, maar ik heb haar nog live zien optreden.