Ik vind het een hele eer dat ik dit jaar de Rotterdamse twist op de Vrijheidssoep heb mogen maken. Toen ik werd gevraagd was het gelijk ja, dat wil ik wel! Maar hoe maak je van een bestaande een Rotterdamse soep? Ik ging kijken hoe ik de linzensoep van Nadia Zerouali Rotterdams kon maken met daarbij het recept van haar in tact te houden. Als je van alles gaat veranderen blijft er natuurlijk niks meer van over. Dus ik heb echte Rotterdamse daslook gebruikt, gewoon uit het Kralingse Bos. Daarnaast heb ik in plaats van de Ras el Hanout, de Franse verbastering van kerrie gebruikt: Vadouvan, want dat vind ik wel heel erg lekker.

De soep is wel anders dan wat ik zelf doe. Ik heb namelijk een Indisch eethuis: De Toko. Net verhuisd naar Noordplein in samenwerking met de Containerbar. Ik ben ooit begonnen in de afwas, in het restaurant van de Kunsthal. Toen was er een keer een kok ziek en mocht ik salades maken. Ik vond dat wereldje altijd heel interessant en toen ik naar de Kunstacademie ging ben ik eigenlijk als bijbaantje in de horeca terecht gekomen en ja, dat is inmiddels alweer tien of twaalf jaar geleden.

Kunst heb ik niet zo gek veel meer mee gedaan, behalve dat ik het heel fijn vind om concepten te bedenken. Creatief te kunnen nadenken over hoe ik mijzelf en mijn eten naar buiten wil brengen. Sommige mensen zeggen, koken is ook een soort kunst, maar dat is niet waar. Het is wel echt een ambacht. Je moet gewoon koken. Je moet gewoon 13 uur werken. Maar als je kijk als ondernemer dan komt creatief denken heel goed van pas. En dat ben ik nu aan het doen.

Vroeger was ik altijd heel druk en uitbundig en kon ik mijn energie niet kwijt. Ik denk dat ik daardoor niet zo goed begrepen werd. Hierdoor werd ik gepest en werd mij letterlijk de kop ingedrukt, omdat je bent wie je bent en dat is voor mij wel een enorme beperking van mijn vrijheid geweest. Ik denk dat ik daarom nu dat extra wil doen. Ik wil niet voor een baas werken die mij gaat vertellen wat ik moet doen. Ik werk keihard om te kunnen zijn wie ik ben, maar ook te laten zien wat ik goed vind. En dat ik nu een keuken heb die niet mijn cultuur is betekent niet dat ik die hele keuken omgooi, maar wel dat ik denk dat ik dit op een hele goeie manier kan. En ik denk dat je juist door eten, met elkaar en met respect voor die keuken, super toffe dingen kan bereiken.

Vrijheid betekent voor mij dat je kan doen en laten wat je wil. Dat je kan zijn wie je wil zijn en dat je iedereen zo goed mogelijk in zijn, haar of ander hun waarden kan laten. Voor mij geldt vrijheid ook op kookvlak. Vrijheid dat ik gewoon kan doen en laten wat ik wil. Daarom heb ik ook die Toko. Ik ben geen Indonesiër en ook geen Molukker, maar als je op een creatieve manier die vertaling kan maken naar bijvoorbeeld meer Nederlandse of andere groenten, zonder dat je de basis van een keuken uit het oog verliest, dan heb ik die totale vrijheid over wat ik maken kan. Ik heb misschien die tantes niet, maar wel het respect voor die keuken. Sterker nog, die tantes komen nu eten bij mij halen. Er is wel een groot groen licht vanuit die community en dat vind ik wel heel tof.

Vrijheidsplaylist

Hugh Mundell - Let’s All Unite. Ik ben een heel groot Dub en Reggae fan en dit is echt een prachtig nummer. Goed geproduceerd, maar de tekst is vooral heel goed. Hij was 15 toen hij dit album maakte en geeft daarom nog die hele hoge stem. Het album komt uit 1978 en heet Africa must be free by 1983.